Ruja u kotki: 7-10 dni. Rozpoznaj objawy i znajdź spokój!

Ruja u kotki to naturalny, ale często stresujący okres zarówno dla zwierzęcia, jak i dla jego opiekuna. Zrozumienie tego, co dzieje się z naszą futrzaną przyjaciółką, jest kluczem do zapewnienia jej komfortu i spokoju. Ten artykuł to praktyczny przewodnik, który pomoże Ci rozpoznać objawy rui, dowiedzieć się, jak długo trwa i co najważniejsze jak możesz pomóc swojej kotce przetrwać ten czas, a także kiedy warto rozważyć trwałe rozwiązanie problemu.

Jak rozpoznać, że kotka ma ruję? Kluczowe objawy

Kiedy kotka wchodzi w okres rui, jej zachowanie zmienia się w sposób bardzo wyraźny, a czasem wręcz dramatyczny. Jako opiekunka, szybko zauważysz te sygnały, które mają na celu przyciągnięcie uwagi samców. Oto najbardziej charakterystyczne objawy, które pomogą Ci rozpoznać, że Twoja kotka ma ruję:

• Uporczywe, głośne miauczenie: To chyba najbardziej uciążliwy dla właścicieli objaw. Kotka wydaje z siebie głośne, przeciągłe i natarczywe dźwięki, często przypominające płacz dziecka lub zawodzenie. Robi to, by nawoływać kocury.
• Nadmierna czułość i ocieranie się: Kotka staje się niezwykle pieszczotliwa, ociera się o nogi opiekuna, meble, ściany, a nawet podłogę. Jest to jej sposób na rozprowadzanie feromonów i oznaczanie terenu.
• Charakterystyczna pozycja lordozy: Gdy pogłaszczesz kotkę po grzbiecie, szczególnie w okolicach nasady ogona, automatycznie przyjmie charakterystyczną pozycję wygnie grzbiet, uniesie ogon na bok i będzie przebierać tylnymi łapami. To wyraźny sygnał gotowości do kopulacji.
• Wzmożony niepokój i ruchliwość: Kotka może być bardziej niespokojna, biegać po domu, próbować wydostać się na zewnątrz. Jej poziom energii jest znacznie podwyższony.
• Zmniejszony apetyt: Niektóre kotki w rui mogą jeść mniej niż zwykle, ponieważ ich uwaga jest całkowicie skupiona na poszukiwaniu partnera.
• Znaczenie terenu moczem: W celu przywabienia kocurów, kotka może zacząć znaczyć teren niewielkimi ilościami moczu, często o intensywniejszym zapachu. Może to robić poza kuwetą, co jest dla właścicieli szczególnie frustrujące.

Obserwacja tych objawów, zwłaszcza kilku jednocześnie, niemal na pewno potwierdzi, że Twoja kotka przechodzi ruję.

Ile trwa ruja u kotki i jak często się powtarza?

Pojedynczy epizod rui, czyli faza estrus, kiedy kotka jest gotowa do przyjęcia samca, trwa zazwyczaj od 7 do 10 dni. Warto jednak pamiętać, że jest to kwestia bardzo indywidualna. U niektórych kotek ruja może być krótsza, trwając zaledwie kilka dni, u innych zaś może przedłużyć się nawet do trzech tygodni. To właśnie ta zmienność często wprowadza właścicieli w zakłopotanie.

Kotki są zwierzętami sezonowo poliestralnymi. Oznacza to, że w ciągu jednego sezonu rozrodczego mogą mieć wiele cykli rujowych. W warunkach naturalnych, u kotek wolno żyjących, cykle te występują rzadziej, zazwyczaj 2-3 razy w roku. Jednak w domowym zaciszu, gdzie kotka ma stały dostęp do światła i ciepła, sezon rozrodczy może trwać niemal przez cały rok! W efekcie ruje mogą powtarzać się cyklicznie co 2-3 tygodnie, aż do momentu zapłodnienia. To właśnie dlatego tak wiele kotek niewychodzących potrafi mieć ruję niemal bez przerwy, co jest niezwykle wyczerpujące zarówno dla nich, jak i dla ich opiekunów.

Jak pomóc kotce w rui? Sprawdzone sposoby na jej uspokojenie

Kiedy Twoja kotka przechodzi ruję, jej zachowanie może być naprawdę uciążliwe. Chociaż nie ma cudownych rozwiązań, które całkowicie wyeliminują jej popęd, możesz spróbować kilku domowych metod, aby choć trochę ulżyć jej w tym trudnym czasie i zminimalizować dyskomfort. Pamiętaj jednak, że są to rozwiązania tymczasowe i ich skuteczność bywa różna.

Co możesz zrobić, by ulżyć kotce:

• Zapewnij ciepło: Wiele kotek w rui szuka ciepłych miejsc. Możesz spróbować położyć termofor owinięty w ręcznik w jej ulubionym miejscu do spania lub po prostu zapewnić jej dostęp do ciepłego kocyka.
• Intensywna zabawa: Odwracanie uwagi kotki poprzez intensywną i angażującą zabawę może pomóc jej spalić nadmiar energii i na chwilę zapomnieć o instynkcie. Używaj wędek, zabawek interaktywnych, które wymagają od niej skupienia i ruchu.
• Ogranicz bodźce z zewnątrz: Jeśli Twoja kotka widzi lub słyszy kocury za oknem, jej frustracja może narastać. Zasłoń okna, aby ograniczyć jej kontakt ze światem zewnętrznym i potencjalnymi partnerami.
• Utrzymuj czystość w kuwecie: Regularne i częste sprzątanie kuwety może pomóc zminimalizować chęć znaczenia terenu moczem, choć nie zawsze jest w stanie temu zapobiec.

Czego unikać:

• Krzyczenie na kotkę lub karanie jej: Kotka nie zachowuje się tak złośliwie, lecz pod wpływem silnych instynktów. Krzyczenie na nią tylko zwiększy jej stres i niepokój, a nie zmieni jej zachowania.
• Wypuszczanie kotki z domu: Absolutnie nie wolno wypuszczać kotki w rui na zewnątrz, jeśli nie chcesz, by wróciła w ciąży. Nawet krótka chwila nieuwagi może skończyć się nieplanowanym miotem.
• Podawanie leków bez konsultacji z weterynarzem: Nie próbuj podawać kotce żadnych "uspokajaczy" czy tabletek hormonalnych na własną rękę. Może to być niebezpieczne dla jej zdrowia i powinno być zawsze konsultowane z weterynarzem.

Sterylizacja to najlepsze rozwiązanie problemu rui

Po wypróbowaniu wszystkich domowych sposobów i doświadczeniu kilku cykli rui, wielu opiekunów dochodzi do wniosku, że jedyną w pełni skuteczną i trwałą metodą rozwiązania problemu rui jest sterylizacja. Jest to zabieg chirurgiczny (owariohisterektomia), który polega na usunięciu jajników i macicy kotki, eliminując w ten sposób źródło hormonów płciowych odpowiedzialnych za ruję.

Korzyści płynące ze sterylizacji są wielorakie, zarówno dla zdrowia kotki, jak i dla komfortu jej opiekuna:

• Koniec uciążliwych zachowań: Po sterylizacji ustaje głośne miauczenie, ocieranie się, znaczenie terenu i próby ucieczki. Kotka staje się spokojniejsza i bardziej zrelaksowana.
• Zapobieganie niechcianym ciążom: To oczywista korzyść, która eliminuje problem poszukiwania domów dla kociąt i przyczynia się do zmniejszenia liczby bezdomnych zwierząt.
• Zmniejszenie ryzyka nowotworów: Sterylizacja, zwłaszcza przeprowadzona przed pierwszą rują, znacząco zmniejsza ryzyko wystąpienia nowotworów gruczołu mlekowego.
• Eliminacja chorób macicy i jajników: Zabieg całkowicie eliminuje ryzyko ropomacicza, torbieli jajników i innych schorzeń układu rozrodczego, które mogą być bardzo groźne dla życia kotki.
• Stabilizacja nastroju: Kotki po sterylizacji często są bardziej stabilne emocjonalnie, mniej podatne na wahania nastrojów związane z cyklem hormonalnym.

Większość weterynarzy rekomenduje wykonanie zabiegu sterylizacji przed pierwszą rują, co zazwyczaj przypada między 6. a 12. miesiącem życia kotki, a często już około 5-6 miesiąca. Taka wczesna interwencja przynosi największe korzyści zdrowotne, zwłaszcza w kontekście profilaktyki nowotworów.

Przeczytaj również: Sterylizacja kotki: Ile trwa zabieg i pełna rekonwalescencja?

Co robić, gdy ruja u kotki przebiega nietypowo?

Chociaż objawy rui są zazwyczaj dość standardowe, zdarzają się sytuacje, gdy przebiega ona w sposób nietypowy. Warto być świadomym tych odstępstw, aby w razie potrzeby móc zareagować i skonsultować się z weterynarzem.

Jednym z takich przypadków jest tak zwana "cicha ruja". Jak sama nazwa wskazuje, objawy są w niej bardzo słabo wyrażone lub wręcz niezauważalne dla opiekuna. Kotka może nie miauczeć głośno, nie ocierać się intensywnie, a jej zachowanie może być tylko nieznacznie zmienione. Mimo to, jest płodna i zdolna do zajścia w ciążę. Cicha ruja jest szczególnie podstępna, ponieważ właściciel może nieświadomie dopuścić do zapłodnienia, myśląc, że kotka nie jest w rui.

Drugim, znacznie poważniejszym przypadkiem jest "ruja permanentna", czyli ciągła. Jest to stan patologiczny, w którym kotka pozostaje w rui przez bardzo długi czas, często bez przerw lub z minimalnymi przerwami. Taka ciągła stymulacja hormonalna jest niezwykle wyczerpująca dla organizmu zwierzęcia i może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Najczęstszą przyczyną rui permanentnej są torbiele na jajnikach, które produkują hormony rujowe. W obu tych nietypowych sytuacjach, a zwłaszcza w przypadku rui permanentnej, niezbędna jest natychmiastowa konsultacja z lekarzem weterynarii. Tylko specjalista będzie w stanie postawić właściwą diagnozę i zaproponować odpowiednie leczenie, które często sprowadza się do sterylizacji.